Schrijf u in op onze **nieuwsbrief** om alles te  weten te komen over onze activiteiten en concerten !

De Leuvense vaart of het kanaal Leuven-Dijle werd van 1750 tot 1753 met een oktrooi van keizerin Maria-Theresia van Oostenrijk gegraven om vooral de Leuvense brouwerijen van grondstoffen te voorzien. Het Leuvense stadsbestuur had meer dan tweehonderd jaar geijverd voor een aansluiting naar de zee om zijn handel te bevorderen.  Het kanaal is een van de oudste gegraven waterwegen van België. 

Café Zennegat - samen met de sluizen en het sashuis in 1750 gebouwd – is de enigste overgebleven handelszaak van het gehucht Zennegat, destijds een drukke pleisterplaats voor binnenschippers, rivierloodsen en bootslepers.  

En ook voor dagjesmensen.  Paling in ’t groen, gold er als het streekgerecht. En de dorst kon er worden gelest in maar liefst negen herbergen.  Polleke-den-overzetter had naast zijn veerdienst en café ook een kruidenierszaak en voor schippersvrouwen was er zelfs een winkel in stoffen en breigoederen.

Eind jaren zestig werden de Mechelse Vismarkt en de Haverwerf ingepalmd door de hippies en enkele jaren later streek het rebelse volkje ook neer aan het Zennegat.  Alsof het zogenoemde langharig werkschuw tuig iets met water zou te maken hebben.  De even autochtone als bejaarde Zennegatbewoner Sander had er alleszins geen vragen bij en gaf zijn ogen meteen stevig de kost: power flower girls die er naakt kwamen plonzen aan het sas.  “Die emme godvermiljaarde nogal tetten steken, begot!”  De sluizen van het Zennegat werden zonder meer de poorten van zijn hemel op aarde.

Ook Rik Wouters (1882-1916), de wereldvermaarde Belgische fauvist, kwam er graag toeven en schetsen.  Het café is vereeuwigd op twee van zijn etsen.